Dat menstruatiebeleid in Bristol

09 Maart 2016

Wat vinden we daar nu van? Sommige mensen twijfelen misschien, maar ik wist zodra ik het artikel gelezen had wat ik ervan vond: GE-WEL-DIG. Het mirakel van het leven is allemaal fijn en aardig en er zijn vast veel vrouwen die zo'n dagen niet nodig hebben. Ik ben niet een van die vrouwen. Zodra mijn baarmoeder beseft dat die bevruchting er ook deze maand niet van zal komen, wordt ze boos. Krampen en dat scheurende gevoel als je baarmoederslijmvlies loskomt. Klinkt best goor zeker? Dat is het ook. Maar dat is deel van het proces en aangezien er tussen de reacties op facebook veel misnoegde mannen zaten, vind ik dat ze toch deelgenoot mogen worden van het proces waar ze van vinden dat er geen vakantiedagen voor nodig zijn. Enkelen reageerden dat vrouwen al menstrueren sinds het begin der tijden (Adam en Eva kwamen ter sprake) en dat daar nooit vakantie voor gegeven is. Oké, laten we dan volgens die logica ook loon, mes en vork en kleren afschaffen, want daar deed voorgenoemd koppel ook niet aan mee. Maartse buien en aprilse grillen in een vijgenblad, succes daarmee. Maar terug naar de kwestie. Het hele systeem van elke dag van 9 tot 5 op het werk zijn, is voorbijgestreefd. Om heel veel redenen. Een daarvan is, dat het nadelig is voor vrouwen op heel veel manieren. De belangrijkste reden is echter, dat het niet meer haalbaar is; voor mannen of voor vrouwen. Werkdruk, burn-out, hobby's en de kinderen, dat kan niemand combineren. En dan moeten vrouwen daar dus ook nog eens hun regels bij verdragen. Begrijp me niet verkeerd: ik ben een vrouw, ik haat mijn lichaam in geen geval -eigenlijk vind ik het best prachtig en ik ben niet de enige- en mijn regels horen daarbij. Maar een beetje meer begrip voor de pijn die ik, en vele anderen elke maand mogen verdragen, zou leuk zijn. Het verbaasde mij al dat de man die verantwoordelijk is voor dit idee, zelfs al opmerkte dat de vrouwen rondom hem ineenkrompen van de pijn. Dat heeft bij mij nog niemand ooit gezien denk ik. Niet omdat de mannen in mijn omgeving echte eikels zijn, natuurlijk niet, maar omdat ze het zich gewoon niet kunnen voorstellen. Er zullen heel veel vrouwen zijn die dit niet nodig vinden en die zeggen dat we evenveel kunnen als mannen, ondanks dat onze lichamen anders werken. Die vrouwen hebben wat mij betreft ook gelijk. Maar voor mij draait het om de keuze: verga je de ene maand van de pijn, blijf thuis. Heb je de andere maand geen last: kom vooral werken. En over wat de mannen ter compensatie krijgen? Eerst en vooral iemand die een week per maand -geen idee waar de biologieboeken die "4 dagen" halen- een mes in je onderbuik steekt, met een hamer op je rug klopt en duct tape van je ingewanden trekt en dan uiteraard, de bijbehorende vakantiedagen.

Eerlijk is eerlijk.